PODKREŚL SMAK POTRAW

Glutaminian sodu to substancja wzmacniająca smak produktów i potraw. Dodatki do żywności są najczęściej stosowane w grupie żywności wygodnej, wysoko przetworzonej wpływając tym samym na podniesienie smakowitości gotowych potraw. 

Co ciekawe, że roztwory zawierające glutaminian sodu nie charakteryzują się wyraźnym smakiem, jednak dodane do żywności podnoszą jej smakowe walory. Jednocześnie maskując cechy, które mogłyby obniżać jakość. Smak roztworu glutaminianu sodu to specyficzne połączenie słonego, słodkiego i kwaśnego. Najczęściej jest dodawany do produktów mięsnych, rybnych, warzywnych, gotowych dań, zup i sosów.

Glutaminian sodu – szkodliwość

Substancje wzmacniające smak, wśród których znajduje się glutaminian sodu to właściwie pochodne kwasu glutaminowego, ze względu na lepszą rozpuszczalność tej formy. W Polsce dozwolone jest używanie niektórych soli kwasu glutaminowego i każda z nich posiada symbol „E” według europejskiej klasyfikacji dodatków do żywności w ilości nie większej niż 10 gramów na kilogram produktu.

W przypadku dodatków do żywności zwykle powstaje pytanie o szkodliwość glutaminianu sodu. Sole kwasu glutaminowego to związki wzmacniające smak, akceptowane przez FDA (Food and Drug Administration). Znajdują się też na liście GRAS (Generally Recognized As Safe), czyli substancji uznanych za bezpieczne.

W związku z tym spożycie glutaminianu sodu, o ile jest on dodawany w najniższej możliwej ilości, która zapewni uzyskanie efektu technologicznego, nie powinno mieć wpływu na zdrowie człowieka. Glutaminian sodu w ciąży także może być spożywany w ilości zgodnej z dobrą praktyką technologiczną. 

ZSTOSOWANIE:

Glutaminian sodu stosuje się do:

• przetworów mięsnych – wędliny, kiełbasy, parówki konserwy, pasztety itp.;
• przetworów rybnych – pasty itp.;
• przetworów warzywnych;
• sosów do sałatek;
• dań gotowych;
• zup instant;
• marynat, sosów;
• chipsów;
• mrożonych przystawek.

Wzmacniacza smaku nie należy spożywać w czystej postaci, wyłącznie jako dodatek przede wszystkim dań kuchni chińskiej, japońskiej, wietnamskiej i tajskiej. W Azji przyprawa ta nazywa się „Aji-no-moto” co w tłumaczeniu oznacza „istotę/kwestię smaku”.